Aşırı Zeki İnsanlar ve Çektikleri

Aşırı zeki insanların en büyük sıkıntıları kimse tarafından anlaşılamamaktır. Ne yazık k, onların çok kısa bir zaman diliminde anlayabildikleri kimse tarafından kolay kolay anlaşılmamaktadır. Kimselere söyleyemezler içindekileri hep yanlış anlaşılmaktan korkarlar çünkü.

Herhangi bir konuda yorum yapsalar genellikle terslenir herkes onlara. Kimselere benzemeyen merakları vardır. Uzayı merak ederler örneğin aç kurt gibi okurlar uzay konusundaki her şeyi. İçlerine yolculuk etmeyi severler sessizce. Bir yerde sesleri çıkmadan otururlarsa saat saat o zaman bilin ki çok derinlere dalmışlardır.

Kimsenin okumadığı kitapları üstelik de altlarını çizerek okurlar. Her bir kitaptan bir cümleyi gereğinde kullanmak üzere zihinlerinin bir yerine kazırlar. Kılık kıyafet denilince de farklı olmayı severler. Farklı renkleri denerler, farklı modaları izlerler. Bazende tümüyle modanın dışında kalırlar. Sadece rahatlarını severler ve tüm giysilerini hatta ayakkabılarını bile buna göre seçerler. Saçları, gözlükleri, kullandıkları aksesuarları her şeyleri özeldir. Özel ve ayrı…

Peki ya arkadaşları? Arkadaşları da kendileri gibidir genelde. Uç noktalarda. Sohbetleri de başka kimselerin anlayamadığı dildendir. Çünkü onlar yutarlar bazı konuları ama garip bir şekilde birbirlerini anlarlar hem de bazen hiç konuşmadan. Bir tanesi ortaya bir konu atar. Diğeri destekler ve tamamlar. Sohbet başlar. Hep bir ağızdan mutlu mesut tartışırlar, konuşurlar, gülüşürler ve anlaşana kadar devam ederler.

Böyle bir kaç arkadaşım vardı. Ben onlardan mıydım bilemiyorum. Bir tanesi sadece sayfaları çevirerek yarım saatte hazırlandığı sınavlardan hep en yüksek notları alıp da çıkardı. Buna hepimiz şaşardık ama stili buydu. Diğer iki arkadaşım neredeyse hiç konuşmadan anlaşırlardı birbirleriyle. O kadar zeki insanlardı ki, akılları fazla geldi sonunda. Birisi kötü bir olay sonucu öldü, diğeri o olaydan sonra okulu bıraktı gitti.

Genelde sessiz olurlar böylesine zeki olanlar. Sessizce toplumun içinde yer alırlar. Hiç ortalarda görünmeden kendi içlerindeki kavgalarını sürdürürler.

Normal zekada olmak acaba daha mı iyi bir şey diye merak ediyorum bazen. Hep başkalarından bir adım ileride olmak.

Akıl sahibi olmak zor iş gerçekten…

Hiç sormadım bu durumdan rahatsız olup olmadıklarını. Sorsaydım da, normal olmayı bilemedikleri için garip garip bakarlardı yüzüme sanırım.

Neyse, hepimiz için akıllı günler olsun….