Geleceğe Bir Şeyler Bırakmak

Bu aralar, yaşlanmanın etkisiyle midir nedir, sürekli benden sonra geleceğe ne kalacak diye düşünüyorum. Gerçekten, arkamda ne bırakabilirim?

Temiz bir ad mı?

Çocuklarım mı?

Mirasım mı?

Tanıyanların benimle gurur duyabilecekleri anılar mı?

Bir buluş mu?

Bir sanat eseri mi?

Yazdığım kitaplarım mı?

Ya da kütüphanem mi?

Bunlardan hangisi benden sonrakileri daha mutlu ederdi?

Dün, Kemal Tahir ustanın bir kitabını okurken, hayatım boyunca bir “Kemal Tahir” olamayacağımı fark ettim ve o anda anladım ki iyi bir yazar, belki de bir bilim insanından daha kalıcı olabiliyor hayatta. Örneğin Einstein, özel görelik kuramıyla dünyayı tersine çeviren bir bilim insanı. Şu anda bildiğimiz her şey onun bu kuramı üzerinden yürüyor. Nereye kadar? Yeni biri gelecek, yeni bir kuram ortaya koyacak ve belki de o kuramı yerle bir edecek. Tıpkı benim senaryo hocam, Murat Hoca’nın dediği gibi. “Biri gelir, bir şey olur, düzen değişir, sonrası kaos ve tekrar düzen kurulur.” Oysa, bir edebi eser asla değerini yitirmeyecek. O hep orada, bizlerden bir parça olarak kalmaya devam edecek. Asla biri gelip, kitabın herhangi bir yerini değiştiremeyecek.

Gelecek nesillerle konuşabilme şansım olsaydı ve bu sorularımı onlara sorabilseydim, acaba ne derlerdi? Tercihleri ne yönde olurdu?

Çok basit gibi görünen ama aslında zor bir soruydu bu. Aynı soruyu kendime sordum. Dedim ki; “Hangisi seni daha mutlu eder?”

Cevabım geçmiş günlerde farklı olabilirdi. Henüz bu farkındalığı yaşamamıştım. Bir anda nasıl da değişebiliyor duygularımız da, düşüncelerimiz de. Oysa, bugünden itibaren cevabım hazırdı. Ben, edebi anlamda büyük bir eser yazarak gelecek nesillerin okudukça zevk alacakları bir kitabın yazarı olmak isterdim. Hatta, bir kitap bile değil, belki daha fazla sayıda kitap. Muhteşem kitaplar…

Okuyanların kendini içinde kaybettikleri, beni anlayabildikleri, bitirdiklerinde ayrılmak istemedikleri kitaplar…

İyi ki hayal edebiliyoruz, iyi ki düşler bize her zaman eşlik ediyorlar. Her insanın olmak istedikleri de var, olmak istemedikleri de… Şimdi diyebilirsiniz ki belki de yeni bir farkındalık yaşarsın ve bu düşüncen de değişebilir. Neden olmasın?

O zaman gelene kadar, biliyorum ki; ben geleceğe iz bırakan, çok iyi bir yazar olmak isterdim… Ya sizler?