Meccano Makinesi

Sanırım 9 veya 10 yaşlarında falandım. Bir gün babam beni çağırdı yanına. Gittiğimde elinde eski bir bohçaya sarılmış kocaman bir kutu vardı. Beraberce yan yana oturduk. Yere oturmamızı söyledi ve kutuyu açtı. Demir pek çok parçadan, vidalardan, somunlardan, anahtarlardan, tekerleklerden oluşan mekanik pek çok parça vardı. Ben neye yaradığını pek anlamamıştım. Babam bunun dedem tarafından alınmış bir oyuncak olduğunu söyledi.

O, bu sete mekano makinesi diyordu. Kutunun içinde bu setle yapılacak pek çok mekanik parçanın resmi vardı ve oturup ona göre yapabiliyordunuz. Önce bana neyi nasıl kullanacağımı anlattı Sonra da en kolay olan şekilden basit bir arabadan başladık. Önceleri neyin nereye takılacağını çok anlamadım ve yavaş yavaş oyuncağımı keşfetmeye başladım.

Bu oyuncağı, dedemin kendisi ve amcam için aldığını ve çocukluklarında ikisi birlikte çok oynadıklarını anlattı. Bir tek şartla bana verecekti. Oynadıktan sonra bütün parçaları kutudaki yerlerine yerleştirmemi ve düzenli bir şekilde hep aynı yere koymamı söyledi. Kendisine söz verdim. Oyuncakla oynarken giderek ustalaşıyordum. Sadece o resimdeki şekilleri değil, kendi hayalimdekileri yapmaya başladım. Ne kadar zevk alıyordum o oyuncakla oynarken.

Amcamın oğlu Cem ve benim uzun yıllar en sevdiğim oyuncak oldu. Amcam yurt dışına gitmişti o aralar. Gelirken bu setin çok daha büyüğünü getirdi. Bize eğlence çıkmıştı. Muhteşem bir oyuncağımız daha olmuştu. Bizler çocukken sahip olabileceğimiz en güzel hediye, çok ileri görüşlü bir insan olan dedemden bize kalmıştı.

Bu devirde çok gelişmiş başka oyuncaklar da var. Bu kadar yaratıcı olanını ve mekanik bir resmi okumayı çocuklara öğretmesini sağlayan başka oyuncak yok hala.

Bu setteki en önemli ayrıntı, yapılan parçaların bir kısmını hayal gücümüzle tamamlayabilmemizdi. İnternette baktım hala var hemde çok daha gelişmişleri. Bu miras set hala bizde durur.

Kimbilir, belki Doğu büyüyünce 4. nesil olarak o da oynar.