Mehendiz Bey'in Anıları

Bugün internette kitap siteleri arasında gezinirken tesadüfen karşılaştığım ve okuduğum çok güzel bir kitabı sizlere anlatmak istiyorum.

Kızı Asuman F. Tarıman tarafından babasının anılarından yararlanarak yazdığı “Mehendiz Bey’in Anıları” adlı kitabı büyük bir keyifle okudum. Neredeyse babamlarla yaşıt olan mühendis Ahmet Bey’in anılarında, o yıllardaki Antalya, aile bağları, okumanın önemi, İTÜ yılları, mühendis olabilmek için harcadığı çabaları, arkadaşları, o yıllardaki İstanbul ve pek çok mekanda gezdiriyor bizleri…

Stajyer olarak çalışırken rastladığı, dairede çalışan diğer arkadaşlarının deyimiyle Mehendiz Bey’i görerek kendi mesleğini de seçiyor. Elektrik Mühendisi olmak… Sonrası, hayatını hep ona göre şekillendirmeye çalışıyor. Antalya Lisesindeki matematik öğretmeninin askere alınmasıyla kapanmakla yüz yüze gelen okulundaki gayretleri… Öğretmensizlikten fen kolundan mezun olamayacağı için hayallerine veda etmek zorunda kalacağı… Ve sonunda arkadaşıyla buldukları çözümle, nihayet mezun olmayı başarmaları…

İTÜ’lü olabilmek için o yıllarda yapılan sınavlar, Sümerbank’tan alınan burs, Anadolu’dan gelen genç delikanlıların İstiklal Caddesinin neredeyse büyüsüne kapılmaları, daha sonra Gümüşsuyu civarında tuttukları ev, civarındaki Cennet Bahçesi (hala duruyor mu bileme ama ben öğrenciyken de vardı)…

Gümüşsuyu’ndan aşağı neredeyse koşar adım inişleri, biraz da kendi okuduğum yılları hatırlattı bana… Daha sonra askerlik, mecburi hizmet ve sonunda Antalya’da hayatlarına başlamaları…

Aslında vizyoner ve işine düşkün bir adam Ahmet Ünsal. Siyasete dahil olmadan yaşamayı da başarmış. İşine çok bağlı ve Kepez Elektrik Santralinin kurulmasında çok çabası var. Bana o devirlerde yaşananları, aile hayatını, öncelikle Antalya’yı hatta biraz da Sivas ve Malatya’yı anlatması nedeniyle çok sevdim.

Geniş ve güzel bir ailesi var. İyi ki kızıyla bu söyleşileri yapmış ve bize hayatını anlatmış Ahmet Bey. Belki de meslektaşım olduğu için daha fazla ilgimi çekti ama ülkenin o yıllarını, bizzat yaşayan bir Mehendiz Bey’in anılarından okumak çok keyif verdi.

Ahmet Bey, babamların döneminden. O anlatırken, babamın anlattığı İstanbul Üniversitesi yıllarını anımsadım.

Ben çok severek okudum. Tavsiye ederim… Bu arada unutmadan, bize bunları anlattığınız için size de çok teşekkürler Asuman Hanım…