Metro Manzaraları 1

Gecen gun metroda giderken Fransiz olduklarini tahmin ettigim kalabalik bir grup bir grup bindi. Yanlarinda arabasinda oturan tahminen 2 yasinda bir cocukla beraber.

Gruptaki genclerden biri sozde sihirbazlik numaralari yapiyor ve elindeki parayi kaybediyor sonra buluyor ve cocugu gulduruyordu. Buraya kadar guzel… Halkta egleniyor, grupta egleniyor. Derken adam parayi agzina sokarak yutmus gibi yapti. Sonrada kizin sirtina hafifce vurup parayi ondan cikmis gibi gosterdi. Bunu bir kac kere yutmus gibi yaparak ve parayi oksurerek cikarmis gibi yapinca artik dayanamadim. Adama itiraz ettim. Yapmamasını soyledim. Once Turkce sonra Ingilizce. Hic bir sey anlamamis gibi bon bon suratima bakip devam etti. Tekrar ederken elini tuttum. Isaret diliyle yapma dedim. O cocuk. Cok tehlikeli. O da yutmak ister bogulur. Adam beni anlamadi, cocugun anne babasi da anlamadi. Adam bana bagirmaya basladi. Ben de ona. O bana Fransizca, ben ona Turkce… Bu kadar aptal anne babalar ve yetiskinlere cocuk sahibi olmak yasaklanmali. Ben bunu niye mi yaptim? Sahile vurmus bir deniz yildizini bile kurtarip denize attiysam bu yeter bana…