Bu sabah seanslarımdan birini yapmak uzere Aksaray''dan metroya bindim ve Yenikapi da inip Marmaray a gececektim. Aksaray metrosundan inince yanimda gorme engelli bir genc bir adam yuruyordu. Elindeki beyaz degnegi o kadar ustalikla kullanarak gorme engelliler icin olan o bantlarin uzerinde yuruyordu ki, ben bile o kadar duzgun yurudugumu sanmiyorum. Hizla yuruyordu yanimda, o sari bantlari takip ederek gidince, cikilacak yere degil de giris yapilacak yere gitti. Oradan kendisine buradan cikilmayacagini soylediler ve geri dondu. Sari bantlar olmadan yonunu tayin etmeye calisarak yurumeye basladi. Beyaz degnegi yine cok ustaca kullaniyordu. Ama artik sari bantlar yoktu. Bir an boslukta kaldi ve ne tarafa gidecegini bilemedi. Yavasca yanina gittim ve nereye gidecegini sordum. Haciosman metrosuna gidecegini soyleyince, o tarafa dogru yonlendirdim. Turnikeden gecinceye kadar bekledim ve sonra Marmaray a dogru yoluma devam ettim. Bir seyi yapiyoruz ama devami gelmiyor ne yazik. Aslinda epey yol alindi engellilerin hayata karismalari konusunda. Yine de tam yapamamisiz. Onerim sudur, yeni acilan istasyonlarda bir gorme engelli vatandasimizla beraber gelip metroya binilmeli veya inilmeli boylece gorme engelli arkadaslarimizin sorunlarini cozmeliyiz. Ne yaparsak yapalim onlarin cektiklerini anlamak bizler icin zor. Bir gun bizlerde gorme engelli veya baska engellere sahip olabilecegimizi dusunerek hayati kolaylastirmaliyiz. Bu arada, metro istasyonlarinda (Kartal metrosunda) asansorlerde gorme engelli vatandaslarimiz icin kullanma talimati korler alfabesiyle yazilmis.
Bunu da hatirlatmadan gecemedim. Hic birimizin hayatlarında engeller olmasin…
BU YAZILARIMI DA BEĞENEBİLİRSİN.
KATEGORİLER
BÜLTENE KAYDOL
Her hakkı saklıdır © betuleren.net