Metro Metrobüs Manzaraları 2

Sisli den metroya bindim. Bir genc yer verdi ve oturdum. -Demek ki artik yaslaniyorum, yer verenler olduguna gore smile ifade simgesi . Karsimdaki oturma yerlerinde genc bir kadin ve cocugu var. Kadinin ayaklari corapsiz ve yazlik terlik var. 2 yasinda falan ayaklari ciplak sari kafali cok sevimli bir cocukla beraber. Cocuk herkese gulumsuyor. Pislik icinde ama sevimli mi sevimli… Muzip gulusleri var. Kadinda guzel aslinda genc, esmer guzeli… Cocuk durmuyor, yaramazlik peşinde. Sishane ye geldigimizde cocuk isedi. Yerler koltuk her yer cis oldu. O kadar da cok isedi ki metro boyunca yayildi. Kadin elindeki torbadan bir bez cikardi ve yerleri sildi. Sonra o pis bezi elindeki torbaya koydu. Cocuk ustu basi islak berbat bir sekilde kalakaldi yine gulumseyerek… Ister istemez yuzum burustu ve endiseyle baktim yuzlerine… O sirada metro halic koprusune geldi. Kadin dedi ki bana “abla, igrendin mi? Ne yapayim cocuk iste” dedi. Yuzumden belli oluyordu zaten… Basimi salladim… Beni can evimden vuran sozleri soyledi ve gitti. “ Ne yapalim abla, bizim de kaderimiz buymus…” Soz bitti.