Dun Alibeykoy minubusundeyim. En arkada oturmus 50 yaslarinda iki tane yurdum insani birbirleriyle konusuyorlar. Oldukca yuksek sesle… Her ikisi de tesisatci. Anlatiyorlar, anlatiyorlar birbirlerine. Offf ne bitmez sohbetleri var derken, birinin telefonu caldi…
Acti telefonu ve konusma aynen asagidaki gibi devam etti:
Ismail nerdesin lan öldün mu?
He yok iyisin iyisin
Calisiyon mu lan?
Hala mi?
Paralar gani.
Lan kac yasindasin olecen artik ne calisiyon? Allah gozunu doyursun. Paragoz sende…
Kefenin cepli galiba ayi…
He he gotur paralari da cennette ne isine yarayacak. O paralar bu dunyanin.
Calisma calisma bos ver. Hem ne yapacan o kadar parayi? (paraya takik, belli…)
Ara beni lan ara sira paradan kendini al da. ( konusma boylece biter.)
Simdi ne dersiniz bu kavruk insanimiza? Adam calisiyor diye ac gozlu oldu, paragoz oldu. Kiskanclik had safhada. Iyi ki sagligin yerinde, calisacak gucun var falan yok. Konusma bitince dondum arkama baktim. Yurdum insanlari hala yanindakiyle adamin nasil para kazandigini konusuyordu. Parazitler…
BU YAZILARIMI DA BEĞENEBİLİRSİN.
KATEGORİLER
BÜLTENE KAYDOL
Her hakkı saklıdır © betuleren.net