Serenad - Zülfü Livaneli

Zülfü Livaneli’nin Serenad adlı romanını çabucak okudum, bitti.

Livaneli’nin dili sürükleyici ve kitapları çabuk okunuyor. Bu kitabı okurken hem beğendiğim hem de beğenmediğim yanları oldu. Bir insanın başına ülkemiz topraklarında yaşanmış bu kadar acı olaylar bir arada gelebilir mi diye düşündüm.

İstanbul Üniversite’sine Almanya’dan kaçıp gelen profesörleri okurken, babamın üniversite yıllarını ve o Alman profesörleri anlatışı gözlerimin önünde canlandı. “Ah keşke,” diye düşündüm, bu olayların ayrıntılarını o yıllarda babama sorup da notlar alsaymışım.

Belki şimdilerde yazmaya başladığımda tüm o notlar bana ışık tutardı. Mina Urgan’ın “Bir Dinazorun Anıları” kitabında da Alman Profesörlerden söz edildiğini hatırlıyorum. Drua Nehrine atlayarak intihar eden Kırım Türklerinin acı ve hazin öyküsünü okurken, senaryo hocamızın bizlere; “Bu olayın müthiş bir konusu vardır, araştırın ve bunu yazın…” demesini hatırladım.

Mavi Alay, benim hiç duymadığım bir konuydu. Romanı okuduktan sonra, araştırma yapmaya ve derinlemesine öğrenmeye karar verdim. Struma gemisinin başına gelenler, hayal meyal hatırladığım bir konuydu. Birdenbire zihnimde su yüzüne çıktı.

Ülkemizin tarihinde yaşanmış bazı acı olayların aynı ailede bir şekilde sentezlenmesi de gerçekten ilginçti. Roman kahramanımız Maya, ülkede yaşanmış bütün olayları, ekonomik kriz dahil olmak üzere kısacık yaşantısında yaşamış olarak karşımıza çıktı.

Tüm bu konular anlatılırken, aslında önyargılarımız, insan olarak zayıflıklarımız, acizliklerimiz ve derinlerde bir yerlerde saklanmış ve göz kırpan o büyülü aşk anlatıldı bizlere.

Sadece istihbarat görevlilerinin biraz heyecan ve biraz renk katmak için romana dahil edildiğini düşündüm. Genelde herkesin çok beğendiği ve övdüğü bir kitap, film veya dizi hakkında beğenmediğim yönleri de olduğunu yazınca genellikle kızıyorlar bana.

Benim izlenimlerim bunlar, beğenseniz de, beğenmeseniz de…

Yeni kitaplarda buluşmak üzere…